Jan had afgelopen week een nieuwe route gezocht voor onze wekelijkse wandeling. Zijn keuze was gevallen op de Holterberg – een nationaal natuurgebied. Hij had de route in de computer uitgezet en overgebracht op de wandelnavigatie. Om bij het beginpunt te komen heeft hij de coördinaten overgezet in de autonavigatie zodat deze ons feilloos naar het beginpunt kon navigeren.
We hadden onze jassen, shawls, handschoenen, koekjes voor als we trek kregen en een flesje water bij de hand dus we konden op pad. De autonavigatie gaf aan dat het een uurtje rijden was. We waren bijna bij de snelweg toen we erachter kwamen dat wij onze wandelstokken waren vergeten en hebben toen maar een extra rondje langs huis gemaakt om deze op te halen.
Het was mooi weer en de reis kon nu echt beginnen. Onderweg genietend van het voorbij razende natuurschoon kwamen wij in de buurt van Coevorden verschillende groepen trekvogels tegen. Wat is dat toch een prachtig gezicht. Al die groepen in V-vorm die hun leider achterna vlogen die hen naar een nieuwe bestemming zou loodsen. Wij volgden, net als de trekvogels de leider, onze autonavigatie. Ver voorbij Hardenberg moesten we naar links afbuigen en de weg volgen. We reden al in de buurt van bossen maar volgens ons geen “bergen”. Na een aantal slingerweggetjes kwamen wij via een onverharde modderige weg bij onze eindbestemming aan waar onze wandeling zou beginnen(volgens de navigatie dan). Hier klopte echter iets niet. Ten eerste was er in geen velden of wegen een parkeerplaats te vinden én al helemaal geen “berg”. De wandelnavigatie gaf ook niet aan dat wij in de buurt van de uitgezette route waren. Hadden we de verkeerde coördinaten in onze autonavigatie gezet??? We hebben de auto zo goed en zo kwaad als het kon in de modder gekeerd en hebben de navigatie op de Holterberg gezet. Wat gek, de navigatie gaf aan dat wij nog 29 km moesten rijden tot onze eindbestemming maar daar zouden we wel 1 ½ uur over doen? We zijn maar gewoon gaan rijden en we keken wel waar we uitkwamen.
Via Den Ham, Marle, Rijssen, Hellendoorn en Nijverdal kwamen we in de buurt van Holten. Een prachtige toeristische route waar we wel van hebben genoten, maar daar gingen we in eerste instantie niet voor. Ergens in Holten moesten we links af en die weg zou ons via de Noestenberg naar de Holterberg brengen alwaar onze wandeling eindelijk kon beginnen na een reis van zo’n inderdaad zo’n 1 ½ uur. Maar, jullie raden het waarschijnlijk al, die weg was dus afgesloten! Hoe kon het ook anders. De wet van Murphy? Omrijden dus!
Hehe, we waren er! De wandeling kon beginnen. Het was deze keer een route van 9,2 km. Iets minder dan vorige week maar in deze route zaten meer glooiingen dus kregen we te maken met “klimmen” en “dalen”. Jan had zn laarzen aan maar ik had na mijn ervaring van vorige week veiligheidshalve mijn wandelschoenen aangetrokken ipv mijn laarzen.
De wandeling in een prachtig mooi gebied kon beginnen.
Onderweg was er, naast het genieten van de natuur, ook de mogelijk om iets te leren. Er stonden op een deel van de route paaltjes met jaartallen en een draaiblokje met daarop de belangrijke gebeurtenissen van dat jaar.
Daarnaast stonden er diverse infopanelen.
Voor jong en oud dus mooi én leerzaam bovendien.
De natuur was vandaag weer prachtig,
de vergezichten spectaculair,
en zelfs met beetje geschiedenis.
The Canadian War Cemetry, waar na de oorlog van 1945 naast 1355 Canadezen ook 36 Britten, 2 Australiërs en 1 Belg hun rustplaats vonden. Hier wordt ieder jaar op 4 mei een herdenkings plechtigheid gehouden.
Het was een dag die van alles in zich had maar we hebben ervan genoten. De wandeling duurde ongeveer 2 uur en de totale reistijd van die dag was..… ach, daar hebben we het vandaag maar niet over.
Tot volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten